Abstrakt:
Denary Pescenniusza Nigra (bite od czerwca 193 do drugiej połowy 194 r.)
oraz Septymiusza Sewera (bite we wschodnich mennicach w latach 193–196/7)
służyły głównie opłaceniu kampanii wojskowych. Znaczna część z nich, jak
dowodzą podobieństwa stylistyczne oraz analogiczne legendy na denarach obydwu
władców, pochodzi z tego samego warsztatu: albo Antiochii, albo ruchomej mennicy
Nigra, przejętej przez Sewera. Na tę samą mennicę wskazują również błędy
w legendach, które można podzielić na sześć grup: (a) grawer pominął jakąś literę
(np. CERERI FRVFER na rewersie monet Nigra lub CE w tytulaturze Sewera);
(b) nie wyrył w stemplu całej litery, lecz jedynie jej część (np. MONETAE AVC na
rewersie denarów Nigra lub POMA AETERNA na rewersie monet Sewera); (c) grawer
wyrył o jakąś literę za dużo (np. IVSTI w tytulaturze awersu monet Nigra lub
SAECVLL(i) FELLICIT(as) na rewersie denarów Sewera); (d) przestawił litery (np.
ACES w legendzie awersu denarów pierwszego i OCS w tytulaturze drugiego z cesarzy);
(e) wyrył inną literę, niż powinna być w danym wyrazie łacińskim (np. błąd
logiczny CELERI FRVGIFER(ae) na rewersie denarów Nigra lub BONI EVENTVC
na rewersie monet Sewera); w ostatnim z wyróżnionych typów (f) grawer popełnił
kilka wymienionych wyżej błędów w jednej legendzie jednocześnie (np. CELERI
FRFRF na rewersie denara Nigra). Osobną grupę stanowią nietypowe formy skrótowe
niepoświadczone dla monet bitych w Rzymie lub poświadczone jedynie dla
nielicznych typów, zwłaszcza A(ugustus) i AV(gustus) w tytulaturze na awersach
denarów Nigra oraz CA(esar) i CAE(sar) w tytulaturze Sewera. Zarówno wspomniane
błędy i skróty, jak też liternictwo wskazują, że produkcję denarów na użytek
wojska najpierw Pescenniusza Nigra, a następnie Septymiusza Sewera powierzono
mincerzom wytwarzającym wcześniej monetę lokalną z greckimi legendami
i zwykle o większej średnicy, ułatwiającej właściwe rozplanowanie legend.
Obecny stan wiedzy nie pozwala jedynie rozstrzygnąć, czy owe denary bili tylko
dotychczasowi antiochijscy wytwórcy tetradrachm, czy również rytownicy sprowadzeni
z innych ośrodków Syrii i/lub Azji Mniejszej, których udział w produkcji
zdaje się sugerować mnogość wariantów stempli oraz równoległe występowanie
legend zawierających rozmaite błędy i inne osobliwości.