Mistakes in phonemic transcriptions made by Polish EFL Teacher Training College students

Abstract

Phonemic transcriptions are invariably treated as a means to record and present pronunciation errors, rather than to analyse their types and sources. To date, little attention has been given to the relation between pronunciation and transcription skills. Hence, to the best knowledge of the author, there is no empirical data yet available or accessible about errors committed exclusively in phonemic scripts of Polish EFL students and their comparison with typical faulty pronunciations. In this paper, the results of an empirical study which examined types and sources of deviations in broad transcriptions are reported. The data were collected by means of a phonemic test at the segmental level. It was expected that most mispronunciations result from errors on the level of competence that reveal themselves in both performance and transcription. The findings show that most common mispronunciations of Polish EFL speakers, which are described in the literature on the subject, are distinctly reflected in their erroneous scripts. Thus, it can be argued that currently both error types should not be considered as separable issues. Consequently, it is suggested that from now on simplified transcription and pronunciation practice should be interwoven with a view to fostering accurate pronunciation skills prior to post-secondary levels of education.

Transkrypcje fonemiczne są niezmiennie używane, jako narzędzie do zapisu i prezentacji błędów wymowy, nie zaś do analizy ich rodzajów czy pochodzenia. Dlatego też, o ile mi wiadomo, nie istnieją, bądź nie są dostępne dane empiryczne dotyczące wyłącznie błędów popełnianych w transkrypcjach fonemicznych przez polskich studentów języka angielskiego, jako języka obcego, a także ich porównania z typowymi błędami wymowy. Poniższy artykuł prezentuje wyniki badania empirycznego, w którym przeanalizowano rodzaje, jak również pochodzenie błędów w transkrypcjach fonemicznych. Materiał badawczy został zebrany za pomocą testu transkrypcji fonemicznej. W swoim badaniu przyjęłam wstępne założenie, iż błędy wymowy są błędami na poziomie kompetencji, które przejawiają się zarówno w wymowie, jak i błędach transkrypcji. Otrzymane rezultaty ukazują odzwierciedlenie często opisywanych w literaturze fonetycznej błędów wymowy w błędach transkrypcji. Z tego względu zakłada się, iż nie powinny być one postrzegane jako osobne zjawiska. W rezultacie sugeruję, iż uproszczone ćwiczenie transkrypcji powinno być połączone z ćwiczeniem wymowy, celem wsparcia rozwoju poprawnej wymowy przed rozpoczęciem kształcenia na poziomie pomaturalnym.