Artykuł przywołuje wybrane postaci obcych z kultury ludowej. Ich wizerunki zgromadzone w literaturze etnograficznej stanowią przykład mityzacji dokonanej zarówno przez uczestników kultury wsi jak i badaczy chłopskiego sposobu życia. Antropolog (a szerzej humanista) znajduje się bowiem w swoim pisarskim warsztacie, na kłopotliwym rozdrożu pomiędzy (świadomym, bądź nieświadomym) zaangażowaniem a poszukiwanym (czy kreowanym) dystansem.
In their writerly workshop, anthropologists (or humanists in general) find themselves at the ubiquitous crossroads between a (conscious or unconscious) engagement and a sought-after (or created) distance. From this perspective, the stories about “strangers” may be seen as a metaphorical reproduction of factual but “familiar” thinking habits extrapolated from scientific literature.