Cultures of human life worlds, including learning cultures as well, determine the educational activity of social groups and individuals. Some of them favor the development of creativity and animate lifelong learning, whereas others create barriers difficult to break, destroying life and professional chances of young people on the threshold of adulthood. The article takes several threads appearing in the contemporary debate on the cultures of learning. With reference to Jürgen Reichen’s concept of literacy, it formulates the question about the limits of pedagogical experiments implemented for the sake of the development of creative personality and creativity of future employees.
Kultury ludzkich światów życia, także kultury uczenia się, determinują aktywność edukacyjną grup społecznych i jednostek. Niektóre z nich sprzyjają rozwojowi kreatywności i animują do uczenia się przez całe życie; inne tworzą trudne do przezwyciężenia bariery, przekreślając szanse życiowe i zawodowe młodych ludzi już na progu ich dorosłości. Artykuł podejmuje kilka wątków pojawiających się we współczesnej debacie na temat kultur uczenia się. W nawiązaniu do koncepcji alfabetyzacji Jürgena Reichena formułuje pytanie o granice eksperymentów pedagogicznych wdrażanych w trosce o rozwój twórczej osobowości i kreatywności przyszłych pracowników.