Abstrakt:
Przedmiotem analiz w artykule są właściwości semantyczne wyrażenia oby, rozpatrywane na tle innych leksykalnych wykładników optatywności, mianowicie wyrażeń niech oraz żeby. Wskazane zostały następujące komponenty treści jednostki oby, różnicujące opisywane wyrażenia:
a) możliwość wystąpienia danego stanu rzeczy i jego zależność od woli mówiącego (por. żeby),
b) przedmiotem chcenia są pozytywne konsekwencje danego stanu rzeczy (por. mieć nadzieję, że_),
c) dopełnieniem chcianego stanu p (tzn. nie p) jest inny stan rzeczy, który przez mówiącego oceniany jest jako niedobry (por. niech).
Wyrażenie niech służy do wyrażenia gotowości mówiącego do działania, by stało się to, o czym mowa, natomiast za pomocą oby mówiący wyraża nadzieję, by dany stan rzeczy miał miejsce.
Opis:
Artykuł ukazał się w tomie "Wyrażenia funkcyjne w perspektywie diachronicznej, synchronicznej i porównawczej", red. K. Kleszczowa, A. Szczepanek, Katowice 2014.