Prawo rynku kapitałowego. Komentarz (red. M. Wierzbowski, L. Sobolewski, P. Wajda), wyd. 2, Warszawa 2014

Abstract

Po opublikowaniu pierwszego wydania podręcznika pt. „Prawo giełdowe” (C.H.BECK Warszawa 2010) Autor został zaproszony do zespołu kierowanego przez Pana Profesora Marka Wierzbowskiego, któremu powierzono zadanie opracowania komentarza do czterech ustaw stanowiących normatywną podstawę prawa rynku kapitałowego w prawie polskim (tj. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z 2005 roku, ustawy o ofercie publicznej z 2005 roku, ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym z 2005 roku oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym z 2006 roku). Pierwsze wydanie dzieła ukazało się w 2012 roku nakładem Wydawnictwa C.H.BECK (Prawo rynku kapitałowego. Komentarz (red. M. Wierzbowski, L. Sobolewski, P. Wajda)), natomiast drugie w roku 2014. Obie książki są dostępne w sieci sprzedaży. Autorowi przypadł w udziale największy fragment opracowania tej publikacji (ponad 9% objętości tekstu spośród 32 Autorów). Autor opracował uwagi komentatorskie do przepisów art. art. 45a-45h, art. art. 51-54, art. art. 56-59, art. art. 65-68e oraz art. art. 79-83a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Redaktorzy Komentarza powierzyli Jemu przede wszystkim opracowanie uwag na temat systemu depozytowo-rozliczeniowo-rozrachunkowego (art. 45a-45h, art. art. 52-54, art. art. 56-59 oraz art. art. 65-68e ustawy). Ta problematyka jest uważana za skomplikowaną pod względem jurydycznym, zwłaszcza cywilistycznym. W ramach uwag komentatorskich do tych fragmentów ustawy Autor odniósł się m.in. do stosunku rachunku jako podstawy stosunków obligacyjnych wszystkich uczestników systemu depozytowo-rozliczeniowo-rozrachunkowego, przebadał prawną pozycję ccp (central counterparty) w prawie polskim, a także dokonał dogmatycznej analizy tzw. nowacji rozliczeniowej. Tą nową instytucję prawną opatrzył głównie uwagami krytycznymi (art. 45h ustawy). Oprócz tego w Komentarzu Autor skreślił też uwagi na temat nowej instytucji prawnej w postaci agenta firmy inwestycyjnej (art. art. 79-81), na temat outsourcingu (art. art. 81a-81g), na temat wniosku o udzielenie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na wykonywanie działalności maklerskiej (art. 82 oraz art. 83), a także na temat regulacji wdrożonych do prawa polskiego w efekcie implementacji dyrektywy MiFID z 2004 roku (art. 83a). Ten ostatni odcinek ma istotne znaczenie praktyczne, ponieważ przepis art. 83a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi został poświęcony tzw. chińskim murom (ust. 1) oraz – żywo dyskutowanemu i różnie rozumianemu – spoczywającemu na firmie inwestycyjnej obowiązkowi działania z uwzględnieniem najlepiej pojętego interesu klienta. Dokonując wszechstronnej analizy tego pojęcia ustawowego Autor doszedł do wniosku, że najlepiej pojęty interes klienta ma wymiar majątkowy. De lege lata klient firmy inwestycyjnej ma być chroniony przed niewypłacalnością. W tym kierunku układa się też ogół regulacji „chroniących konsumenta usług finansowych”. Firmy inwestycyjne mają tak prowadzić swoją działalność, aby nie narażać swojego klienta na niewypłacalność ze względu na niewypłacalność własną oraz ze względu na zaangażowanie klienta w niekorzystne dla niego czynności prawne. Drugie wydanie Komentarza w porównaniu z wydaniem pierwszym wymagało istotnego zmodyfikowania treści, głównie w zakresie uwag na temat systemu depozytowo-rozliczeniowo-rozrachunkowego. Jest więc wydaniem poszerzonym i uzupełnionym w zakresie uwag skreślonych przez Autora