Nie jest tajemnicą, że rozwojowi sportu sprzyja utrzymywanie dobrych relacji z
mediami. Na rynku istnieje wiele branżowych kanałów telewizyjnych i internetowych,
programów radiowych czy prasy, poświęconych aktywności fizycznej. Choć ich głównym
zadaniem jest popularyzacja dyscyplin sportowych, klubów czy imprez sportowych, które
tym sposobem mają szansę zyskać sponsorów, media służą przede wszystkim
podtrzymywaniu relacji z kibicami. Powszechną praktyką jest wyodrębnianie przez
organizacje sportowe (a więc związki sportowe, kluby czy powołane przez nie spółki) w
swoich strukturach jednostek zajmujących się komunikacją z fanami sportowymi, tj.
zbieraniem i rozpowszechnianiem informacji, ułatwianiem kontaktów z zawodnikami.
W niniejszym artykule skoncentrowano się na charakterystyce relacji między
organizacjami sportowymi a mediami. Problem jest o tyle ciekawy, że główną domeną
organizacji sportowych jest upowszechnianie danej dyscypliny sportu, a media
wykorzystywane przez nie (zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrze) są narzędziem do
osiągnięcia tego celu.
It’s no secret that sport, must go together with the media in order to develop. There are a
lot of TV and radio channels, web sites and the press which are devoted to physical activity. As it is known, publicizing sport events increases sponsor’s interest in financing.
Media in sport are also the basis of the relations with fans, so sport organizations delegate by themselves among their structure some individuals to collect and publish materials about their subject. I wrote intentionally about sport organizations, because not only sport clubs fight for their promotion, but also sports associations or companies which are recognized with them. In this article, emphasis is placed on these relationships, how sports organizations manage the media. This problem is interesting because the main domain of sports organizations is the promotion of sport disciplines and media are used by them (both internal and external ) as a tool to achieve this objective.