The volume Listy literackie, which is currently under preparation as part of the new edition of Zygmunt Krasiński’s works, faces the postulates formulated by many scholars willing to emphasise the literary nature of the poet’s epistolographic legacy and to present him as rebellious, breaking epistolographic conventions, but also as original, creating in accordance with the epoch’s rhythm, connecting autocreational discourse with poetic words. A new technique of editorial preparation of letters (introducing poems and literary extracts in the structure of letters, but also treating various editions of the same work as equally important) allows to recreate the intentional multi-discursiveness of the poet’s work.
Przygotowywany w ramach pracy nad nową edycją dzieł Zygmunta Krasińskiego tom zatytułowany Listy literackie wychodzi naprzeciw formułowanym przez komentatorów twórczości romantyka postulatom, by uwydatnić literacki charakter epistolarnej spuścizny poety i ukazać go zarówno jako autora „niepokornego”, łamiącego listowe konwencje, jak i pisarza oryginalnego, tworzącego w „rytm epoki”, który poufny dyskurs autokreacyjny łączył z frazą wierszowaną i słowem poetyckim. Z kolei inny niż w poprzednich wydaniach listów Krasińskiego sposób edytorskiego opracowania epistolografii (wprowadzanie w strukturę korespondencji przesyłanych w niej wierszy i „fragmentów” oraz uznanie różnych redakcji tego samego utworu za przekazy względem siebie równoległe i równorzędne) pozwoli odtworzyć zamierzoną przez romantyka wielodyskursywność dzieła.