The publication discusses the problem of a controversial interpretation of art. 8 paragraph. 2a of the Social Security Act, requiring hospital treatment as actual beneficiaries “work” of doctors and nurses (midwives) on duty under civil law contracts - signed with a third party. The author analyzes the accuracy of the interpretation from the perspective of medical activity assumptions, which specificity seems to be so far marginalized in the process of applying the law. The result of the author's considerations are demands to work on the amendment of the law on social insurance system taking into account the specific conditions of the exercise of the medical profession.
Publikacja porusza problematykę kontrowersyjnej wykładni art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, nakazującej traktowanie szpitali jako faktycznych beneficjentów „pracy” lekarzy i pielęgniarek (położnych) dyżurujących na podstawie umowy zlecenia zawartej z podmiotem trzecim. Autor analizuje trafność tej wykładni z perspektywy założeń działalności leczniczej, której specyfika wydaje się dotychczas marginalizowana w procesie stosowania prawa. Wynikiem rozważań autora są postulaty o podjęcie prac nad nowelizacją przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z uwzględnieniem szczególnych warunków wykonywania zawodów medycznych.