Abstrakt:
W artykule udokumentowane jest – na przykładzie autentycznych tekstów komunikacji prasowej i internetowej – funkcjonowanie we współczesnym języku polskim jednostek języka o postaci foch i fochy. Podstawową tezą jest twierdzenie, że opisy leksykograficzne wokabuły foch w większości słowników języka polskiego (w tym we wszystkich słownikach ogólnych) są niewłaściwe. Uwzględniają one wyłącznie rzeczownik plurale tantum fochy (zwykle jako element analityzmu stroić fochy), a pomijają występujące w licznych tekstach użycia liczby pojedynczej. Zaproponowany wstępny opis rzeczownika foch obejmuje wszystkie jego aspekty, począwszy od etymologii, na pragmatyce skończywszy.