Abstrakt:
Celem naszych dociekań badawczych była próba odpowiedzi na
następujące pytania:
Jakie są różnice w poziomie kapitału społecznego pomiędzy ważnymi
w sensie kulturowym subregionami Pomorza? Czy i w jaki sposób
dominujące tam systemy aksjonormatywne oraz historia tych subregionów
wpływają na jakość obecnego tam kapitału społecznego?
Jaką rolę w kształtowaniu poziomu kapitału społecznego mają
normy i stereotypy dotyczące sensu i kształtu działań wspólnych?
W jaki sposób ustalony poziom kapitału społecznego wpływa na zdolność
społeczności do samoorganizacji w kierunku wspólnych działań?
Jak badani definiują dobro wspólne i czy są gotowi do działania na
jego rzecz?
W jaki sposób zaufanie lub jego brak do szeroko pojmowanego
państwa (w tym – samorządu lokalnego) jako instytucji ma wpływ na
zdolności wspólnot wiejskich do samoorganizowania się lub do pozostawania
w apatii? Czy lokalne społeczności mają charakter otwarty, czy
są też raczej wsiami typu klanowego, gdzie intensywne sieci współpracy
przyczyniają się do rozwiązywania problemów na poziomie szerokich
rodzin, niszcząc jednak przy tym ducha wspólnoty otwartej na
współpracę. Przygotowując tę publikację wyszliśmy z założenia, iż immanentną
częścią przygotowania badan ilościowych i jakościowych winna być
pogłębiona analiza kontekstu kulturowo-społecznego oraz historycznego,
mogącego mieć zasadniczy wpływ na jakość kapitału społecznego wsi
pomorskiej. Na potrzeby procesu badawczego stworzyliśmy także wielowymiarową,
synergiczną koncepcję kapitału społecznego opartą na czterech
podstawowych filarach – więziach wewnątrzwspólnotowych, gotowości
wspólnoty do działania, umocowania członków wspólnoty w szerszym
kontekście makrospołecznym oraz współpracy z aktorami o podobnym
potencjale władzy.