Celem pracy była analiza w jakim stopniu otłuszczenia ciała wywiera wpływ na negatywny odbiór swojego wyglądu u kobiet..
Materiał badawczy stanowiły dane uzyskane z pomiarów antropometrycznych i dane ankietowe 1559 kobiet, studentek UMK oraz Toruńskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości, zebrane w okresie od grudnia 2002 roku do stycznia 2012 roku. Otłuszczenie ciała zostało zbadane za pomocą analizy impedancji bioelektrycznej (BIAS) oraz metody antropometrycznej. Do oceny stopnia niezadowolenia z wyglądu wykorzystano skalę obrazkową, opracowana na podstawie pomiarów wielkości morfologicznych oraz deklaracje odnośnie odczucia własnej atrakcyjności.
Pomimo iż 75,1% badanych wykazywało masę ciała w granicach normy a zaledwie 10,3% nadwagę lub otyłość, aż 60,5% wyrażało niezadowolenie z masy ciała i chęć jej redukcji. Niezadowolenie mierzone tzw. wskaźnikiem rozbieżności wykazało istotną dodatnią korelację z procentowa zawartością tkanki tłuszczowej w organizmie. Również ocena atrakcyjności poszczególnych części ciała okazała się skorelowana z otłuszczeniem, przy czym tylko w przypadku oceny biustu korelacja okazała się statystycznie nieistotna. Niska zawartość tkanki tłuszczowej (przeciętnie na poziomie 18%) wiązała się z wysoka oceną własnej atrakcyjności („wyglądam bardzo dobrze”), podczas gdy wysokie otłuszczenie towarzyszyło niskiej samoocenie („nie wyglądam dobrze” lub „wyglądam bardzo źle”).
Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić istotny, wprost proporcjonalny wpływ otłuszczenia ciała na niezadowolenie z wyglądu młodych kobiet. Wysoka zawartość tkanki tłuszczowej najsilniej korelowała z niezadowoleniem z masy ciała, wyglądu talii, brzucha oraz pośladków.
Dla badanej grupy charakterystyczna była tendencja do redukcji masy ciała nawet przy prawidłowych wartościach wskaźnika BMI.
The objective of the study was to analyse the relationship between the body fat percentage and the negative attitude towards women’s own appearance.
A separate issue concerned the preferences of researched women with regard to male body shape.
The research material comprised data obtained with the use of anthropometric measures and questionnaires conducted among 1559 women, the female students of the Nicolaus Copernicus University in Toruń and the Toruń Higher School of Entrepreneurship, collected in the period between December 2002 and January 2012. Body fat level was measured with the use of bioelectrical impedance analysis (BIAS) and an anthropometric method. The assessment of the dissatisfaction level regarding the women’s appearance was based on a pictorial scale prepared on the basis of morphological measurements and the respondents’ statements concerning their sense of attractiveness.
The preferences of the researched women concerning the musculature of a male body shape were studied with the use of the author’s own scale representing eight male figures with varying musculature.
Despite the fact that 75.1% respondents were characterised by a body weight being within norm and only 10.3% were overweight or obese, as many as 60.5% expressed their dissatisfaction with their body weight and showed interest in its reduction. Dissatisfaction measured with the so-called discrepancy index indicated a significant positive correlation with the body fat percentage. Also the evaluation of attractiveness of particular body parts proved to be correlated with body fat level, and such a correlation was statistically insignificant only in the case of breasts. Low body fat level (on average reaching 18%) was connected with a high evaluation of the women’s own attractiveness (“I look very good”), whereas high body fat level was accompanied with poor self-evaluation (“I don’t look good” or “I look very bad”).
The obtained results allowed to confirm a significant and directly proportional impact of the body fat level on young women’s dissatisfaction with their appearance. A high body fat level revealed the strongest correlation with their dissatisfaction regarding their body mass, as well as the appearance of waist, abdomen and buttocks.
What was characteristic of the researched group was the willingness to reduce the body mass despite the correct BMI value.
The choices made by men and women on the said scale indicated that a slightly more developed musculature is perceived as particularly attractive as compared with an average body build. At the same time, men tend to see a more muscular body shape as more attractive as compared with women.
