Abstrakt:
Od połowy XIII wieku możemy śledzić w Kościele w Europie dynamiczny rozwój nowych form kultu eucharystycznego. W kalendarzu liturgicznym pojawiło się specjalne święto- Boże Ciało. Spotykamy nowe sposoby przechowywania Najświętszego Sakramentu. Popularne stają się wystawienia i procesje teoforyczne, uroczyste zanoszenie Najświętszego Sakramentu do chorych. Pod opiekę Bożego Ciała oddaje się bractwa, często kapłańskie oraz obiekty sakralne, czyli świątynie, kaplice i ołtarze .
W niniejszym tekście chcemy przyjrzeć się kilku przejawom kultu eucharystycznego, które spotykamy we wspólnocie krzyżackiej w Prusach . Nie mamy wątpliwości, że w zagadnieniu tym dotykamy nie tylko życia religijnego krzyżaków, ale szerzej kultu eucharystycznego w granicach czterech diecezji pruskich.
Informacje o przejawach kultu eucharystycznego w środowisku zakonu krzyżackiego będziemy czerpać w znacznym stopniu czerpać z zachowanych inwentarzy kaplic znajdujących się w ich domach zakonnych, zwanych potocznie zamkami. Podstawę źródłową niniejszego artykułu stanowią inwentarze pochodzące głównie z pierwszej połowy XV wieku, wydane w następujących wydawnictwach źródłowych: Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens, Das Marienburger Ämterbuch, oraz Das grosse Zinsbuch des Deutschen Ritterordens .
